Twee waardevolle uitspraken over de rituele wassing en het gebed, en aanbiddingen in het algemeen - Shaykh Muhammad ibn Sâlih al-'Uthaymîn rahimahullâh Ta'âlâ
Hier volgen twee waardevolle en nuttige uitspraken die onze geliefde shaykh Muhammad ibn Sâlih al-‘Uthaymîn rahimahullâh heeft geuit met betrekking tot de rituele wassing en het gebed in de Islam (en hun beleving en profijt voor de moslim die er aandacht aan besteedt) en aanbiddingen in het algemeen.
____________________________________________________________________________________
1) Onze dierbare shaykh zei :
« Ik wens jullie, evenals mezelf, te herinneren aan een belangrijk onderwerp. Wij verrichten allemaal de rituele wassing wanneer we het gebed willen verrichten, maar meestal doen we het enkel om een voorwaarde van de aanbidding te verrichten. Dat kan geen kwaad en het doel is zo bereikt. Maar er bestaat een manier om het nobeler en vollediger te doen...
Ten eerste : wanneer je je rituele wassing wil verrichten, wees je er dan van bewust dat je je onderwerpt aan het bevel van Allah in Zijn Woord :
« O jullie die geloven, wanneer jullie je voorbereiden op het gebed, was dan jullie gezichten en jullie handen tot de ellebogen en wrijf over jullie hoofden en was jullie voeten tot de enkels. » [S. al-Mâ'ida, v. 6]
Dit opdat de betekenis van de aanbidding zich in jou verwezenlijkt.
Ten tweede : wanneer je je rituele wassing verricht, wees je er dan van bewust dat je het voorbeeld van de Profeet (صلى الله عليه وسلم) volgt, die gezegd heeft :
« Wie zijn rituele wassing op dezelfde manier verricht als ik en vervolgens twee gebedseenheden bidt … » [Overgeleverd door al-Bukhârî en Muslim]
Op dat moment zal je dan de oprechtheid en het volgen van de Profeet (صلى الله عليه وسلم) bereikt hebben.
Ten derde : hoop op de beloning van Allah voor deze rituele wassing, want de rituele wassing wist de zonden uit. De zonden die door de hand zijn begaan, worden uitgewist bij het passeren van de laatste druppel water na ze gewassen te hebben, en dat geldt ook voor de andere ledematen.
Deze drie grote eerbare principes ontsnappen ons het merendeel van de tijd.
Op dezelfde manier, wanneer je wil bidden.
Ten eerste : denk aan het bevel van Allah in Zijn Woord :
« En onderhoud het gebed » [S. al-Baqara, v. 43]
Ten tweede : wees je er van bewust dat je het voorbeeld van de Profeet (صلى الله عليه وسلم) volgt, die gezegd heeft :
« Bid zoals jullie mij hebben zien bidden. » [Overgeleverd door al-Bukhârî]
Ten derde : hoop op de beloning, want dit gebed is een goedmaking voor zonden die begaan zijn tussen haar en dat (gebed) dat eraan voorafgaat, enzovoort.
Dit ontglipt ons vaak. En het is daarom dat we de resultaten van het gebed op ons niet gewaarworden zoals het hoort. Wij zweren bij Allah dat het gebed beschermt tegen verdorvenheid en tegen het verwerpelijke, maar wie onder de mensen, na gebeden te hebben, hervormt zich en ziet dat zijn gebed hem beschermd heeft tegen verdorvenheid en het verwerpelijke ?
Ze zijn zeer weinig, want de genoemde voorschriften zijn vergeten … »
[Bron : “Sharh al-Arba’în an-Nawawiyya” van Shaykh Muhammad ibn Sâlih al-‘Uthaymîn rahimahullâh, p. 252 - 254]
____________________________________________________________________________________
2) En in een andere waardevolle uitspraak, zei onze geliefde shaykh :
« O Allah, help mij U te gedenken, U te danken en U te aanbidden op de beste wijze. »
In deze smeekbede vraagt de dienaar aan Allah hem te helpen om drie dingen te verrichten : de gedenking, de dank en de aanbidding op de beste wijze, want de gelovige moet drie zaken voelen op het moment van de aanbidding : onderwerping aan Allah, de behoefte aan Allah en onderdanigheid.
« U alleen aanbidden wij en U alleen vragen wij om hulp. » [S. al-Fâtiha, v. 5]
Ik denk dat we de hoogste graad op dit vlak niet bereikt hebben, want de mensen zijn onder te verdelen in vier categorieën :
1 – Sommigen aanbidden Allah en vragen Zijn hulp,
2 – Anderen aanbidden Hem niet en vragen Hem niet om Zijn hulp,
3 – Bij sommigen krijgt de vraag om hulp voorrang op de aanbidding,
4 – Bij anderen krijgt de aanbidding voorrang op de vraag om hulp.
En de beste van deze categorieën is de eerste, deze van diegenen die de aanbidding en de vraag om hulp samenbrengen.
Laat ons dus onze huidige situatie bekijken, en ik spreek van mijn eigen persoon, de aanbidding krijgt altijd voorrang (in onze daden).
De mens verricht zijn rituele wassing en denkt er geen moment aan om de hulp van Allah te vragen om zijn rituele wassing te verrichten. Hij bidt en denkt er geen moment aan om de hulp van Allah te vragen om zijn gebed te verrichten. En hij is er zich niet van bewust dat als Allah hem niet had geholpen, hij niet had kunnen bidden.
De mensen zijn dus onder te verdelen in vier categorieën.
In werkelijkheid ontlippen deze dingen ons. Terwijl de vraag om hulp op zichzelf een aanbidding is.
Dus, bijvoorbeeld, wanneer je bidt, word jezelf er van bewust dat je bidt met de hulp van Allah, dat je zonder Zijn hulp niet zou kunnen bidden, dat je behoefte hebt aan Zijn hulp om te bidden en je gebed te voltooien. Dan zal je twee aanbiddingen verenigd hebben : het gebed en de vraag om hulp.
De kennis is bij Allah, maar ik denk dat de aanbidding bij de meerderheid van de dienaren van Allah voorrang krijgt. Ze bevoorrechten de aanbidding en vragen de hulp van Allah enkel tijdens moeilijkheden. Op dat moment zal je hen zien zeggen : « O Allah, help mij. ». Maar op de momenten van gemak vragen zeer weinig mensen de hulp van Allah.
Op dezelfde wijze hebben sommige mensen een (zekere) onachtzaamheid in de aanbiddingen, maar ze vragen vaak de hulp van Allah. » Je zal hen zien zeggen, voor elk van hun daden : « Als Allah me niet helpt, zal ik dat niet kunnen doen. Zelfs hun veters, ze doen ze niet zonder de hulp van Allah te vragen. Enerzijds is dit een goede zaak, maar het volstaat niet.
En sommige personen aanbidden Allah door Zijn hulp te vragen en verenigen zo de twee. Ze weten dat ze slechts dienaren van Allah zijn en plaatsen hun vertrouwen in Hem. Daarom heeft Allah de gedenking vaak (samen) met het vertrouwen in Hem vermeld. En het vertrouwen in Allah komt overeen met de vraag om hulp.
« Aanbid daarom Hem en vertrouw op Hem. » [S. Hûd, v. 123]
« U alleen aanbidden wij en U alleen vragen wij om hulp. » [S. al-Fâtiha, v. 5]
En er zijn mensen die Allah niet aanbidden en Zijn hulp niet vragen, en de toevlucht is bij Allah. Dat zijn de atheïsten, ze aanbidden Allah niet en vragen Zijn hulp niet.
[Bron : “Sharh al-Usûl min ‘Ilm al-Usûl” van Shaykh Muhammad ibn Sâlih al-‘Uthaymîn rahimahullâh, p. 119]
Hier volgen twee waardevolle en nuttige uitspraken die onze geliefde shaykh Muhammad ibn Sâlih al-‘Uthaymîn rahimahullâh heeft geuit met betrekking tot de rituele wassing en het gebed in de Islam (en hun beleving en profijt voor de moslim die er aandacht aan besteedt) en aanbiddingen in het algemeen.
____________________________________________________________________________________
1) Onze dierbare shaykh zei :
« Ik wens jullie, evenals mezelf, te herinneren aan een belangrijk onderwerp. Wij verrichten allemaal de rituele wassing wanneer we het gebed willen verrichten, maar meestal doen we het enkel om een voorwaarde van de aanbidding te verrichten. Dat kan geen kwaad en het doel is zo bereikt. Maar er bestaat een manier om het nobeler en vollediger te doen...
Ten eerste : wanneer je je rituele wassing wil verrichten, wees je er dan van bewust dat je je onderwerpt aan het bevel van Allah in Zijn Woord :
« O jullie die geloven, wanneer jullie je voorbereiden op het gebed, was dan jullie gezichten en jullie handen tot de ellebogen en wrijf over jullie hoofden en was jullie voeten tot de enkels. » [S. al-Mâ'ida, v. 6]
Dit opdat de betekenis van de aanbidding zich in jou verwezenlijkt.
Ten tweede : wanneer je je rituele wassing verricht, wees je er dan van bewust dat je het voorbeeld van de Profeet (صلى الله عليه وسلم) volgt, die gezegd heeft :
« Wie zijn rituele wassing op dezelfde manier verricht als ik en vervolgens twee gebedseenheden bidt … » [Overgeleverd door al-Bukhârî en Muslim]
Op dat moment zal je dan de oprechtheid en het volgen van de Profeet (صلى الله عليه وسلم) bereikt hebben.
Ten derde : hoop op de beloning van Allah voor deze rituele wassing, want de rituele wassing wist de zonden uit. De zonden die door de hand zijn begaan, worden uitgewist bij het passeren van de laatste druppel water na ze gewassen te hebben, en dat geldt ook voor de andere ledematen.
Deze drie grote eerbare principes ontsnappen ons het merendeel van de tijd.
Op dezelfde manier, wanneer je wil bidden.
Ten eerste : denk aan het bevel van Allah in Zijn Woord :
« En onderhoud het gebed » [S. al-Baqara, v. 43]
Ten tweede : wees je er van bewust dat je het voorbeeld van de Profeet (صلى الله عليه وسلم) volgt, die gezegd heeft :
« Bid zoals jullie mij hebben zien bidden. » [Overgeleverd door al-Bukhârî]
Ten derde : hoop op de beloning, want dit gebed is een goedmaking voor zonden die begaan zijn tussen haar en dat (gebed) dat eraan voorafgaat, enzovoort.
Dit ontglipt ons vaak. En het is daarom dat we de resultaten van het gebed op ons niet gewaarworden zoals het hoort. Wij zweren bij Allah dat het gebed beschermt tegen verdorvenheid en tegen het verwerpelijke, maar wie onder de mensen, na gebeden te hebben, hervormt zich en ziet dat zijn gebed hem beschermd heeft tegen verdorvenheid en het verwerpelijke ?
Ze zijn zeer weinig, want de genoemde voorschriften zijn vergeten … »
[Bron : “Sharh al-Arba’în an-Nawawiyya” van Shaykh Muhammad ibn Sâlih al-‘Uthaymîn rahimahullâh, p. 252 - 254]
____________________________________________________________________________________
2) En in een andere waardevolle uitspraak, zei onze geliefde shaykh :
« O Allah, help mij U te gedenken, U te danken en U te aanbidden op de beste wijze. »
In deze smeekbede vraagt de dienaar aan Allah hem te helpen om drie dingen te verrichten : de gedenking, de dank en de aanbidding op de beste wijze, want de gelovige moet drie zaken voelen op het moment van de aanbidding : onderwerping aan Allah, de behoefte aan Allah en onderdanigheid.
« U alleen aanbidden wij en U alleen vragen wij om hulp. » [S. al-Fâtiha, v. 5]
Ik denk dat we de hoogste graad op dit vlak niet bereikt hebben, want de mensen zijn onder te verdelen in vier categorieën :
1 – Sommigen aanbidden Allah en vragen Zijn hulp,
2 – Anderen aanbidden Hem niet en vragen Hem niet om Zijn hulp,
3 – Bij sommigen krijgt de vraag om hulp voorrang op de aanbidding,
4 – Bij anderen krijgt de aanbidding voorrang op de vraag om hulp.
En de beste van deze categorieën is de eerste, deze van diegenen die de aanbidding en de vraag om hulp samenbrengen.
Laat ons dus onze huidige situatie bekijken, en ik spreek van mijn eigen persoon, de aanbidding krijgt altijd voorrang (in onze daden).
De mens verricht zijn rituele wassing en denkt er geen moment aan om de hulp van Allah te vragen om zijn rituele wassing te verrichten. Hij bidt en denkt er geen moment aan om de hulp van Allah te vragen om zijn gebed te verrichten. En hij is er zich niet van bewust dat als Allah hem niet had geholpen, hij niet had kunnen bidden.
De mensen zijn dus onder te verdelen in vier categorieën.
In werkelijkheid ontlippen deze dingen ons. Terwijl de vraag om hulp op zichzelf een aanbidding is.
Dus, bijvoorbeeld, wanneer je bidt, word jezelf er van bewust dat je bidt met de hulp van Allah, dat je zonder Zijn hulp niet zou kunnen bidden, dat je behoefte hebt aan Zijn hulp om te bidden en je gebed te voltooien. Dan zal je twee aanbiddingen verenigd hebben : het gebed en de vraag om hulp.
De kennis is bij Allah, maar ik denk dat de aanbidding bij de meerderheid van de dienaren van Allah voorrang krijgt. Ze bevoorrechten de aanbidding en vragen de hulp van Allah enkel tijdens moeilijkheden. Op dat moment zal je hen zien zeggen : « O Allah, help mij. ». Maar op de momenten van gemak vragen zeer weinig mensen de hulp van Allah.
Op dezelfde wijze hebben sommige mensen een (zekere) onachtzaamheid in de aanbiddingen, maar ze vragen vaak de hulp van Allah. » Je zal hen zien zeggen, voor elk van hun daden : « Als Allah me niet helpt, zal ik dat niet kunnen doen. Zelfs hun veters, ze doen ze niet zonder de hulp van Allah te vragen. Enerzijds is dit een goede zaak, maar het volstaat niet.
En sommige personen aanbidden Allah door Zijn hulp te vragen en verenigen zo de twee. Ze weten dat ze slechts dienaren van Allah zijn en plaatsen hun vertrouwen in Hem. Daarom heeft Allah de gedenking vaak (samen) met het vertrouwen in Hem vermeld. En het vertrouwen in Allah komt overeen met de vraag om hulp.
« Aanbid daarom Hem en vertrouw op Hem. » [S. Hûd, v. 123]
« U alleen aanbidden wij en U alleen vragen wij om hulp. » [S. al-Fâtiha, v. 5]
En er zijn mensen die Allah niet aanbidden en Zijn hulp niet vragen, en de toevlucht is bij Allah. Dat zijn de atheïsten, ze aanbidden Allah niet en vragen Zijn hulp niet.
[Bron : “Sharh al-Usûl min ‘Ilm al-Usûl” van Shaykh Muhammad ibn Sâlih al-‘Uthaymîn rahimahullâh, p. 119]
