Shaych al Imaam Mohammed ibn Saalih al Oetaymeen
De redenen om het vasten te verbreken zijn, zoals vernoemd wordt in de Koran, ziekte en reizen. Andere redenen kunnen zijn dat een vrouw zwanger is en vreest voor zichzelf of haar kind (dat het vasten schadelijk is). Een andere reden is dat een vrouw borstvoeding geeft en ze vreest, wanneer ze gaat vasten, voor zichzelf of voor het kind wat borstvoeding krijgt. Een andere reden kan zijn dat iemand zijn vasten dient te verbreken om iemands leven te redden.
Een voorbeeld hiervan is dat hij iemand ziet verdrinken in de zee of iemand die van alle kanten omsingeld is door vuur; als hij zijn vasten dient te verbreken om hem te redden- in dat geval, mag hij zijn vasten verbreken om hem te redden. Een andere reden kan zijn dat iemand zijn vasten verbreekt om zichzelf te versterken voor de Jihad omwille van Allaah. Dan is het toegestaan voor hem om het vasten te verbreken, omdat de Profeet vrede zij met hem tegen zijn metgezellen zei, moge Allaah tevreden met hen zijn:
“Jullie zullen de vijand morgenochtend ontmoeten, en het verbreken van het vasten zal sterker zijn voor jullie; breek jullie vasten dus.”
Dus als er een toegestane reden is voor het verbreken van het vasten, en iemand verbreekt het vasten daarom, dan is het niet nodig dat hij de rest van die dag vast. Dus wanneer iemand zijn vasten verbreekt om andermans leven te redden, dan zou diegene door moeten gaan met eten en drinken, zelfs nadat hij hem gered heeft. Dit vanwege het feit dat hij zijn vasten heeft verbroken met een reden die hem toestaat om zijn vasten te verbreken, dus in die situatie is het niet noodzakelijk voor hem om te vasten. (Dit is) omdat het verbod op het verbreken van het vasten op die dag vervalt, omdat er een toegestane reden is om het vasten te breken.
Hierom steunen wij de de sterkste visie in deze zaak; wat inhoudt dat wanneer een zieke gedurende de dag beter wordt, en hij had zijn vasten verbroken, dan is het niet noodzakelijk voor hem om te vasten. En wanneer een reiziger gedurende de dag zijn stad bereikt, en hij was niet aan het vasten, dan is het niet noodzakelijk voor hem om te vasten. En als een menstruerende vrouw rein wordt gedurende de dag, dan is het niet noodzakelijk voor haar om te vasten. Dit is vanwege het feit dat al deze mensen hun vasten verbraken met een toegestane reden, en op die dag waren zij niet verplicht om te vasten aan de hand van een wettelijke toestemming om het op dat moment te verbreken, dus is het niet noodzakelijk voor hen om te vasten.
Dit is tegengesteld met de situatie waarin er, gedurende de dag, een bevestiging is dat de Ramadan begonnen was. In die situatie moet men vasten. Het verschil tussen de twee situaties is duidelijk, omdat wanneer het bewijs gedurende de dag verschijnt (dat de Ramadan begonnen is), dan is er een bevestiging dat het vasten op die dag voor hen verplicht werd. Maar zij worden verontschuldigd voor de periode voordat het bewijs tot hen kwam, omdat ze hier onwetend over waren. Wanneer zij er dus op de hoogte van waren dat die dag één van de dagen van Ramadan was, werd het voor hen verplicht om te vasten. Maar wat betreft degenen over wie wij het hadden, voor hen is het toegestaan om hun vasten te breken, ondanks dat zij er bewust van waren (dat het Ramadan is). En het verschil hiertussen is duidelijk.
Fatawa arkaanul islaam, vraag 498 pagina 456/457
0 reacties:
Een reactie posten